#10

Hej Pyśki.
Pisałam to naprawdę długo - myślałam, że wyjdzie więcej stron...przesyłam tekst na komputer, a liczba stron mnie powaliła. Pozostawię to bez komentarza.
Tak poza tym - nie jestem zadowolona z tego odcinka i całego opowiadania.
Enjoy.


~

-Harry, pozwól na chwilkę - do uszu lokatego dotarł sztywny i oziębły głos nauczyciela. Westchnął ciężko, a przez myśl przemknęło mu szybkie Co do cholery znowu? Odwrócił się i ze sztucznym uśmiechem na twarzy podszedł do Louisa.

-Tak, wiem, że nie oddałem... - zaczął się szybko tłumaczyć z myślą, że to właśnie chodzi o zaległą pracę. Naprawdę, nie miał czasu jej zrobić. A po prawdzie nie chciało mu się.

-Nie, Harry. Nie o to chodzi - uspokoił go i wygiął usta w lekki łuk. - Chodź.

Chwycił go za przegub ręki i pociągnął za sobą na zaplecze klasy.

Harry za nic na świecie nie mógł się domyślić o co chodzi jego nauczycielowi. Przez myśl przemknęło mu się, że może chce powtórzyć to co działo się kilka dni temu. Nie miałby nic przeciwko. Z chęcią znów y posmakował jego ust, które wręcz domagały się kolejnej pieszczoty. Spodobało mu się to. Prawdą jest, że zakazane rzeczy cieszą najbardziej.

Zamknął za nimi drzwi sali, którą Harry doskonale znał, aczkolwiek spędzał w niej większość kar. Myśl, że znajduje się tu razem ze swoim nauczycielem podniecała go jeszcze bardziej, ale nadal nie wiedział w jakim celu tu przyszli. I pewnie nadal by nie wiedział, gdyby Louis po prostu nie podszedł do niego i wpił się w jego usta.

Prawdę mówiąc Harry spodziewał się tego najbardziej.

Zachęcająco otworzył usta i zaczął oddawać zachłanne pocałunki.

Poczuł, że jego dłonie oplatają jego biodra, lecz chwilkę później zjechał nimi aż do jego pośladków przez co Harry cichutko pisnął w jego usta.

Język Louisa sprawnie penetrował wnętrze ust młodszego chłopaka co chwile zasysając lekko dolną wargę. Z czasem zaczął przenosić pocałunki na jego szyi zostawiając delikatne malinki, które niestety znikały po kilku sekundach. Te delikatne gesty doprowadzały go do szaleństwa. Z trudem powstrzymywał się żeby nie jęknąć. Bo jak tu być cicho gdy całuje cię naprawdę seksowny facet? A perspektywa zastania nakrytym jeszcze bardziej podsycała atmosferę.

Louis zaczął powoli rozpinać guziki kraciastej koszuli Styles'a jednak ten oderwał go od siebie i z chytrym uśmieszkiem na ustach zamienił ich miejscami. Teraz to Louis był przygwożdżony do ściany przez silne ramiona nastolatka.

Harry nie odrywając wzroku od oczu Louisa powoli zaczął się zniżać do poziomu jego krocza.

Brunetowi instynktownie ugięły się kolana. Przeczuwał co za chwilę się stanie. Usłyszał charakterystyczny dźwięk rozpinanego rozporka. Chwilę później za pomocą Harry'ego, louisowe rurki opadły na podłogę wraz z bielizną.

Oddech Louisa wzrastał w sekundy na sekundę, stając się nierówny i urywany.

Mógłby przysiąc, że jego serce na chwilę stanęło, gdy jego penis znalazł się w ustach Harry'ego.

Stłumił jęk zakrywając usta dłonią, którą i tak leciutko przygryzł by nie wydać z siebie żadnego dźwięku.

Usta Harry'ego zaczęły powoli pracować, a jego język delikatnie gładził przyrodzenie Louisa, które pod wpływem dotyku chłopaka stało już na baczność.

Harry widząc, że męczy go takimi powolnymi ruchami, wziął jego penisa całego do ust i zaczął rytmicznie ruszać głową w tył i przód doprowadzając Louisa do skrajnej przyjemności.

Mężczyzna wplątał swoje szczupłe palce w bujne loki chłopaka i zaczął nadawać jego ruchom odpowiedniego tempa.

Nie minęło może więcej niż pięć minut, gdy doszedł w jego ustach.

Harry wstał z kolan i spojrzał Louisowi głęboko w oczy, po czym artystycznym ruchem otarł kąciki ust i wpił się w wargi jeszcze ciężko oddychającego bruneta.

Niezbyt długo dano im się nacieszyć tą chwilą, ponieważ usłyszeli nadchodzące kroki. Harry zdążył tylko oderwać się od Louisa, gdy drzwi pokoju otworzyły się i stanęła w nich przysadzista kobieta znana każdemu z sekretariatu szkolnego.

Cholera, znowu. Przemknęło przez myśl obydwóm.

Harry poprawił swoją koszulkę, odchrząknął i zwrócił się do Louisa.

-To...to ja dziękuję za pomoc, panie profesorze - powiedział lekko jąkając się.

Louis burknął pod nosem coś w stylu Idź już i Harry opuścił klasę.

-Ah, ta młodzież - westchnął sztucznie, ale starał się brzmieć wiarygodnie. - Z najłatwiejszym zadaniem nie może sobie poradzić.

*

Nawet ich się tu nie spodziewał. W ogóle jak mieli czelność jeszcze tu przychodzić po tym co zrobili Zaynowi?

Państwo Malik jak gdyby nigdy nic stali w progu domu i uśmiechali się pobłażliwie.

-Zayn, kochanie, witaj - kobieta uśmiechnęła się sztucznie i już chciała przytulić syna, lecz ten instynktownie odsunął się do tyłu.

-Możemy porozmawiać...na spokojnie? - wtrącił ojciec chłopaka. - Tylko nasza trójka - mówiąc to spojrzał znacząco na Niall'a.

Zayn posłał mu przepraszające spojrzenia, a sami udali się do jednego z pokoi na rozmowę.

-Więc...czego chcecie? - zaczął ostrym tonem.

-Zayn - zaczął ojciec rzeczowym tonem. - Powiem wprost. Możesz do nas wrócić, ale pod jednym warunkiem. Skończ z tym gejostwem.

Nie wierzył w to co powiedział jego własny ojciec.

Sam też nie uwierzył co wyrwało się z jego ust w odpowiedzi.

-Zastanowię się - orzekł i schował twarz w dłoniach. - A teraz wyjdźcie, proszę. - powiedział łamiącym się głosem i odprowadził ich do drzwi.

-Czekamy - powiedziała na odchodne brunetka i zamknął za nimi drzwi.

Chwilę później z piętra zbiegł blondyn.

-I co chcieli? - zapytał wprost zaciekawiony.

-Nic...nic takiego - powiedział siląc się na szczery ton.

-Ah, no to okej - westchnął smutno. - Chodźmy obejrzeć jakiś film.

Przez resztę wieczoru Zayn był nieobecny duchem, po prostu tak jakby ktoś go wyłączył. Cały czas myślał o słowach ojca. Czy warto było poświęcać rodzinę dla chłopaka? Teraz nie wiedział już nic. Niby chciał wrócić do domu, ale bez żadnego przymusu. Tak samo nie chciał tracić Nialla. Owszem, był dla niego ważny, ale rodzina jest tylko jedna, prawda?

Około północy Niall ziewnął zmęczony i poszedł spać.

Zayn nadal był w rozterce. Nie wiedział co zrobić. Przez jego ciało przeszedł impuls, który wcale mu się nie podobał.

Kilka minut później przemknął do ich wspólnej sypialni, przedtem upewniając się, że reszta domowników śpi i wyciągnął z szafy swoją walizkę.

Szybko wrzucał niedbale swoje ubrania, co chwila patrząc na śpiącego blondyna. Kilkakrotnie niebezpiecznie poruszył się na łóżku, lecz się nie obudził.

Upewniając się, że zabrał wszystko, wyrwał niedbale z notatnika kartkę i zapisał na niej jedno słowo.

Brzmiało ono przepraszam.

Cicho zamknął za sobą frontowe drzwi i zniknął w mroku ulicy.

~

Ok, to teraz szczerze - mam to pisać dalej? Podoba się Wam to?

Nie wiem co mam z tym zrobić. Napiszcie co Wam się nie podoba, co by można zmienić, jakie wątki dodać.

Nie bójcie się krytykować. JA POTRZEBUJĘ KRYTYKI. 

W razie pytań -> ZAPYTAJ MAJLS :D

Pozdrawiam.